Esquema do diario de clase. Anotacións máis relevantes.

Caderno de clase

No enlace anterior pódese acceder ao caderno de clase utilizado, coas sesións de traballo na aula de informática e na clase do grupo e as follas de traballo  utilizadas en cada unha.

Antes de empezar a utilizar as follas explicouse como traballar con elas, como se accedía ás unidades didácticas e aos recursos. Fixen paso a paso a primeira folla de traballo,  números enteiros (1.10), guiándoos en todos momento e dicíndolles o que tiñan que escribir e os exemplos que podían poñer.

Na seguinte sesión estiven pendente de que todos accedesen sen problemas, pero case non foi necesaria a miña intervención, deseguida accederon as páxinas indicadas e con bastante soltura. So algunha vez tiven que aclarar cal era a unidade á que tiñan que acceder porque había dúas de nome similar.

Nas primeiras clases trataban de escribir as respostas moi rápido sen reflexionar sobre o que estaban a facer e iso notouse nas follas entregadas. Tiven que insistir moito e ir un por un tratando de que se centraran en entender as explicacións e facer as actividades propostas antes de cubrir a folla de traballo.

A partir das catro primeiras sesións xa se acostumaron a esta forma de traballar e non houbo apenas problemas coas follas ou as unidades didácticas.
Pódese consultar a práctica 4 para ver as incidencias xurdidas desenrolo da actividade.

O desenvolvemento desta experiencia viuse afectado por problemas meus, perdendo dúas semanas de clase en novembro, o que motivou que tivera que prolongar a experimentación ata as vacacións de Nadal, deixando sen ver dous dos apartados previstos: porcentaxes e xuro composto. Estou motivou tamén a perda do ritmo que se alcanzará nas primeiras semanas e que o tivésemos menos tempo do inicialmente previsto. 

Dada a proximidade da avaliación, a primeiros de decembro deixei tempo para repasar algún dos contidos que viran, sobre todo aqueles nos que tiñan dificultades, atopándonos coa sorpresa de que a unidade de Potencias cambiara por completo, mellorando moito con respecto a inicial pero facendo imposible utilizar as follas deseñadas nun principio. 

Metodoloxía empregada.

Para o desenvolvemento da experiencia utilizáronse follas de traballo que cubrían todos os apartados do deseño curricular do departamento. Estas fichas permiten que o alumnado traballe de forma autónoma.

A través das actividades van traballando os diferentes contidos e procedementos do tema. O modo de traballo obrígalles a reflexionar sobre o que están a facer, e elaborar as súas propias conclusións, a ordenalas e clasificalas, a comunicalas e, en definitiva a construír deste xeito o seu propio coñecemento. 

Ademais do traballo persoal do alumnado, e en sesión conxuntas, tratáronse os puntos máis difíciles ou conflitivos e resolvéronse as dubidas que iban xurdindo. O profesor intentou aclarar estes aspectos para todo o grupo mediante explicacións no encerado, ou ben utilizando escenas de Descartes ou actividades complementarias.

Tamén se fixeron sesión de posta en común, unha a semana, nas que se comentaban as follas traballadas e tratábase de unificar os resultados obtidos.
Mediante follas de traballo con exercicios de adestramento, que se facían na aula do grupo, tratouse que colleran práctica na aplicación dos contidos aprendidos dun xeito máis tradicional evitar así unha diferencia demasiado grande con respecto a os outros grupos de 3º de ESO.

Por último, para tratar de atender aos diferentes tipos de aprendizaxe, propuxen follas de traballo con exercicios máis sinxelos a algún dos rapaces e rapazas que teñen máis dificultades e outras con exercicios máis complexos aos que estaban máis avanzados.

Follas de traballo utilizadas. Observacións sobre o seu uso.

Na experimentación non se utilizan unidades didácticas do proxecto Descartes concretas, se non que se traballa sobre actividades de varias unidades distintas. Isto fai que sexa un pouco máis pesado acceder ao material porque está distribuído en distintas páxinas, pero compensa o feito de que ningunha cobre todos os contidos que se queren tratar.

Ao principio apenas poñían exemplos do que estaban a facer e cando o facían, limitábanse a copiar os que aparecían na unidade didáctica.

Trataban de realizar todas as operacións utilizando escenas, aínda que non estivesen pensadas para iso, sen reflexionar sobre o que estaban a facer e sobre os resultados que obtiñan.

Cústalles moito verbalizar ou escribir o que saben. Son quen de aplicar coñecementos e procedementos aprendidos en anos anteriores, pero son incapaces de expresar dun xeito claro, oralmente ou por escrito, o que estan a facer.

Cústalles tamén seleccionar, ordenar ou relacionar coñecementos para aplicalos en situacións novas distintas nas que os usaron inicialmente.

Falta de iniciativa para investigar pola súa conta. Están afeitos a un tipo de traballo máis mecánico polo que cando teñen que tomar algunha decisión ou tentar algunha alternativa quedan parados, sen probar outros camiños ou outras estratexias, botando man do recurso que antes utilizan que é o de preguntar ao profesor.

Neste sentido, é curioso observar como lles resulta máis cómodo preguntar ao profesor que a algún dos seus compañeiros, este é un aspecto a considerar no deseño de estratexias de aula encamiñadas a cambiar esta costume.

Unha vez habituados xa non houbo problemas coas follas nin coas unidades, centrándose só as dubidas nos contidos ou nos procedementos.

Estratexias utilizadas na resolución de incidencias relevantes.

O principal problema atopado foi a falta de hábito en traballos deste tipo. O alumnado esta acostumado a ser un suxeito pasivo na clase e a, como moito, facer os 'deberes' que se lle indican. Polo que as primeiras fichas que me entregaban foron desastrosas, pouco máis que telegramas onde se copiaba directamente das unidades didácticas sen elaboración ningunha. Tiven que adicar bastante tempo a explicarlles que é o que se esperaba deles, e ir un por un monitorizando o seu traballo.

Ademais disto algún dos alumnos e alumnas tomaron a experiencia coma unha competición o que fixo que avanzaran a un ritmo moito máis rápido ca outros, ademais o grupo de alumnos e alumnas é moi heteroxéneo e isto agrava máis a situación. Para solventar estas diferenzas de ritmos de traballo facilitei aos máis 'rápidos' novas fichas de traballo con diferentes niveis, nas que lles propuxen exercicios de adestramento habituais nas clases tradicionais.

As clases foron esgotadoras, e moitas veces non daba a basto para atendelos. Por iso deleguei en algúns dos máis adiantados  para que axudasen aos seus compañeiros. Sen embargo algún deles non era moi correctos cos demais e perdían a paciencia moi rápido.

Este é un tema que haberá que traballar máis para conseguir un bo funcionamento como grupo e que consideren aos compañeiros como un elemento de aprendizaxe máis, coa mesma importancia ou máis que o profesor.